การสืบสานภูมิปัญญาผ้าธุงไยสร้างสรรค์เป็นผลิภัณฑ์สมุดทำมือ
การเย็บกี่ คือการทำสมุดด้วยมือในยุคสมัยที่การผลิตหนังสือยังไม่เป็นอุสาหกรรมโรงงาน
สมุดทำมือแบบเย็บกี่โบราณ คือ สมุดทำมือที่มีการเย็บเล่มด้วยด้ายหลายเส้นตามรอยพับกระดาษ ทำให้มีความทนทาน เปิดกางได้ 180 องศา และมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว เป็นงานฝีมือที่ต้องใช้ความประณีตและความชำนาญในการเย็บ โดยเฉพาะการเย็บด้วยมือซึ่งให้ความรู้สึกโบราณ
การจัดโครงการ
กำหนดการจัดโครงการเพิ่มศักยภาพชุมชน Soft Power บนฐานอัตลักษณ์ศิลปวัฒนธรรมท้องถิ่น (พัฒนาท้องถิ่น) กิจกรรม การสืบสานภูมิปัญญาผ้าธุงไยสร้างสรรค์เป็นผลิภัณฑ์สมุดทำมือ วันที่ 4 สิงหาคม 2568 ณ ห้องประชุมโรงเรียนวัดวังยายฉิม ตำบลหินตั้ง อำเภอเมือง จังหวัดนครนายก โดยผู้เข้าร่วมในกิจกรรม ฯ ประกอบไปด้วย ประชาชนในชุมชนบ้านวังยายฉิม และชุมชนบ้านวังรี จำนวน 22 คน คณาจารย์ จำนวน 2 คน รวมจำนวนทั้งหมด 24 คน บัดนี้การจัดกิจกรรมได้เสร็จสิ้นเรียบร้อย เป็นไปตามวัตถุประสงค์ทุกประการ
องค์ความรู้หลักที่ได้
1) ทักษะการเย็บกี่: ได้เรียนรู้เทคนิคการเย็บที่ต้องใช้ความประณีตและความชำนาญเฉพาะตัว ทั้งการเลือกด้าย การควบคุมความแน่นของด้าย และการเย็บให้สมุดสามารถกางได้ 180 องศา
2) ความทนทานและอายุการใช้งาน: องค์ความรู้เกี่ยวกับโครงสร้างการเย็บแบบโบราณที่ทำให้สมุดทนทานไม่หลุดง่าย และสามารถใช้งานได้ยาวนาน
3) การออกแบบและสร้างสรรค์: ได้เรียนรู้การออกแบบลวดลายการเย็บที่หลากหลาย ซึ่งเพิ่มเอกลักษณ์และความสวยงามให้กับสมุด
4) ความอดทนและสมาธิ: กระบวนการทำสมุดด้วยมือต้องใช้ความอดทนและฝึกสมาธิ ทำให้เกิดทักษะด้านการทำงานฝีมือที่ละเอียดอ่อน
5) คุณค่าทางวัฒนธรรม: เป็นการสืบทอดและอนุรักษ์องค์ความรู้ด้านการทำหนังสือแบบโบราณ ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงภูมิปัญญาของคนในอดีต
6) การสร้างงานฝีมือที่มีคุณค่า: ได้สร้างสรรค์สิ่งของที่มีคุณค่าทางใจและมีความเฉพาะตัว แทนการพึ่งพาผลิตภัณฑ์ที่ผลิตจำนวนมาก
สมุดทำมือ แปลงเศษผ้าเก่าเป็นของใหม่
เป็นการสร้างสรรค์ไอเดียจากเศษผ้าเหลือใช้ที่มักถูกมองว่าเป็นเพียงแค่ขยะเหลือใช้ที่รอการทิ้ง และทำลายยากนั้น เศษผ้าเหล่านี้เป็นวัสดุชั้นดีในการรังสรรค์งานประดิษฐ์ ที่เพิ่มมูลค่าจากของใกล้ตัว เป็นการสร้างสรรค์ไอเดียจากสิ่งของเหลือใช้ ด้วยการเปลี่ยนเศษผ้ารียูสไม่น่าใช้ มาทำให้กลายเป็นปกสมุดทำมือสุดแสนน่ารักเหมาะแก่การหยิบใช้ ตามความชอบของแต่ละคน
